مادر سر چشمه گیتی...

غنچه ای در سبزه زار زیبای طبیعت شکفت و کلمه ی مادر ، در پهنه گلبرگان سرخ آن  بیرون جهید و خود را در آسمان بیکران آبی  سوار بر بال پرنده محبت دید. 
آری! به راستی مادر کیست که گیسوانش هم چون گیسوان فرشته طلایی است؟ مادر کیست که زمزمه محبتش لالایی است؟ 
مادر آنست که گهواره چوبین فرزندش را از لابلای صخره ها و از میان آبشارها و صدها گل زیبای یاسمن بیرون می کشد و با دستان مهرآمیزش آن را تکان می دهد...
مادر آنست که اشکش همچون شبنم بر قلب گلبرگ ، گل عشق است، صدایش هم چون مرغ غزل خوان در طبیعت است و بوسه اش همچون نور خورشید بر سبزه زار است و استواریش همچون کوهی بر دل خاک...

مامان عزيزم روزت را ارج می نهم و بوسه میزنم بر جای پایت .

مادرم قدمهایت را بر روی چشمانم بگذار، تا چشمانم بهشت را نظاره کنند...

مادر، تو رفیع ترین داستان حیات منی. تو به من درس زندگی آموختی. 

تو چون پروانه سوختی و چون شمع گداختی و مهربانانه با سختی های من ساختی. 

مادر، ستاره ها نمایی از نگاه توست و مهتاب پرتوی از عطوفتت، و سپیده حکایتی از صداقتت. قلم از نگارش شُکوه تو ناتوان است و هزاران شعر در ستایش مدح تو اندک. 

مادر، اگر نمی توانم کوشش هایت را ارج نهم و محبت هایت را سپاس گزارم، پوزش بی کرانم را همراه با دسته گلی از هزاران تبریک، بپذیر. فروغ تو تا انتهای زمان جاوید و روزت تا پایان روزگار، مبارک باد.

تقديم به مامان زري مهربون كه هنگاميكه دختر بچه اي بودم به هر بهانه اي به آغوش گرمش پناه مي بردم و آرامش مي گرفتم و هم اكنون كه مادرم ، فرزندم به آغوشش پناه مي برد و همان آرامش هميشگي را به او نيز هديه ميكند ...........

تقديم به تمام مادران ايران زمين كه نهال عشق را در درون فرزندانشان مي پرورانند .