كاش بودنها را قدر بدانيم !
گل پسرم سلام
امروز ميخوام برات بگم كه روحم به بركت حضورت سيراب ميشه از خاطرات سبز و قرمزي كه هر شخصي به نحوي برام به جا ميزاره ، توي اين پست يه تشكر اختصاصي ميكنم از باباجون و مامان زري كه زحمت هميشگي تو روي دوششونه و هيچ وقت اجازه نميدن ذره اي آسايش و آرامشت بر هم بخوره . دستشون رو مي بوسم و به حرمت همه ي مهرباني هايشان سجده شكر به درگاه خدا به جا ميارم بخاطر داشتنشون .
پسر قد كشيده ي من !
ميخوام برايت يكم از قصه ي آدما بگم ، بگم كه بُعد وجودي و ظرفيت هر كدومشون با هم متفاوته و قرار نيست كه همه مثل مامان بزرگ و بابابزرگ و پدر و مادر و خاله و عمه و عمو باشن ، اينروزها كه 5 سالگي ات را پشت سر ميگذاري بخوبي ميدوني فاصله ي محبت و عداوت چقدر است و مي فهمي دامنه ي عشق و كينه تا كجاست ؟! ناراحتي و خوشحالي را درك ميكني و خيلي خيلي احساساتي و عاطفي هستي ، ولي بدون قرار نيست هميشه آدمايي كه دور و برت هستن همه ي وجودشون محبت و صفا و يكرنگي باشه . يه روزايي به كساني هم بر ميخوري كه بخاطر منافع خودشون وجدانشون رو هم زير پاشون ميزارن ، به آدمهايي خواهي رسيد كه گاهي اينقدر بي مهر ميشن كه دل ِ يه كودك 5 ساله رو هم به سادگي ميشكنن ! به آدمهايي خواهي رسيد كه رويه ي ثابتي در روابطشان ندارند و هر روز بسته به اينكه از كدام شانه از خواب برخواسته باشند متغير خواهند بود ! آنها يادشان نمي آيد حرمت لحظه هايي كه با تو گذراندن اما زندگي جاريست و زمين گرد ! اين روزها به روزهايي فكر ميكنم كه وقتي تو مرد جواني باشي با يك قامت قد كشيده و شانه هايي صاف و استوار و موها و چشماني مشكي ، آيا بخوبي ياد گرفته اي كه احساساتت را مهار كني و حتي خشمت رو فرو خوري ؟ براي آن روزهايت ميگويم عشق لا به لاي زندگيست ، بگرد و تا پيدايش نكردي از پا ننشين .... بودنها را قدر بدان ! به خدا قسم نبودن ها همين نزديكي هاست ! در كمين تك تك ما .... رسالت زيباي مهرورزي را در كلامت جاري كن تا ريشه ي عشق سيراب شود . كلامت براي هميشه در ذهن ها باقي خواهد ماند پس سعي كن اثري كه بر ذهن ديگران ميگذاري لكه اي سبز باشد از جنس مهرباني و زلال باشد مثل باران . من هميشه در زندگي سعي كردم شبيه خودم باشم نه كس ديگري ! سعي كرده ام مثل خودم و به شيوه ي خودم رفتار كنم ، تو هم به اين شيوه زيستن فكر كن ! گاهي حس ميكني راه نفست را گرفته اند اما در همان لحظه بدان خدا در كنار توست و شاهد همه چيز و اوست دليلي براي آرامش تو .... زندگي مملو از چيزهاي ناقص است و انسان هايي كه پر از كم و كاستي هستند . خودِ من در بعضي موارد بهترين نيستم مثلا ً من هم گاهي خيلي از مهرباني ها مثل تبريك روز تولد و سالگرد و .... را فراموش ميكنم . اما فهميده ام كه يكي از مهمترين راه حل ها براي ايجاد روابط سالم و پايدار درك عيب هاي همديگر و پذيرش تفاوت با ديگران است
هميشه دوست داشتني من !
همواره قسمت هاي خوب و بد و ناخوشايند زندگي خود را بپذير و سعي كن چيزهاي ساده و پيش پا افتاده رابطه ات را با انسانها خراب نكند . اما مثل لقمان حكيم چيزي كه در نظرت زشت و ناپسند هست را تكرار مكن و از آنها درس بگير . تفاهم اساس هر رابطه ايست . هر رابطه اي ، رابطه با همسر ، فرزند ، والدين ، برادر و خواهر و حتي دوست ! انعطاف ، نرمي و گذشت مايه ي آرامش و شادماني است ، دو تكه سنگ هيچگاه با هم يكي نمي شوند اما دو قطره آب در اثر تماس تبديل به يك قطره بزرگتر مي شوند . هر چه سخ تر و قالبي تر باشيم فهم ديگران برايمان مشكل تر ميشود و امكان بزرگتر شدنمان نيز كمتر ميشود . آب در عين لطافت در رسيدن به هدف از سنگ سر سخت تر است . سنگ در پشت اولين مانع مي ايستد اما آب راه خود را به سمت دريا پيدا ميكند . پس در روابطت آب باش تا به دريا بپيوندي . گاهي لازم است كوتاه بيايي ، گاهي ميتوان چشم ها را بست و عبور كرد ، گاهي بايد ناديده بگيري و گاهي بايد نگاهت را به سمت ديگري بدوزي كه نبيني . دل نرمي و گذشت معناي واقعي سر سختي و مصمم بودن در زندگي است .
گاهي مي هراسم از حرف ديگران ، كه پسر است ديگر و بزرگ ميشود و مغرور و مجالي براي گفتمان مادر و پسري باقي نخواهد ماند اما به لطافت عشق مادري ام قسم كه باور نميكنم و اگر اينجا برايت مي نويسم از بي مجالي عمر مي ترسم . همزبان من ... ممنونم كه براي دقايقي به نوشته هايم فكر ميكني و مطمئنم راهي را برميگزيني كه به عشق و انسانيت مزين شده باشد . تو را به پناه امن هميشگي و به زبان اينروزهايت الله مي سپارم و برايت سلامتي و سعادت و انسانيت آرزومندم . به اميد بهتر ديدن ، بهتر شنيدن و بهتر زيستن در مسير زندگي . انسانم آرزوست !